فروش جان...!

وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَءُوفُ بِالْعِبَادِ بقره - 207

برخی از مردم، جان خود را برای خشنودی خدا می فروشند؛ و خداوند با این بندگان مهربان است.

اولین کسی که به پیامبر صلی الله علیه وآله ایمان آورد،

اولبن کسی که با پیامبر صلی الله علیه وآله بیعت کرد،

اولین کسی که به پیامبر صلی الله علیه وآله اقتدا نمود و با ایشان نماز خواند،

و اولین کسی که جانش را فدای رسول الله صلی الله علیه وآله نمود و برای ایشان جانفشانی کرد؛

پسر عموی پیامبر صلی الله علیه وآله؛

امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام بود.

شرح ماجرای یک مشاجره . . .!

«أَفَمَن کَانَ مُؤْمِنًا کَمَن کَانَ فَاسِقًا لَّا یسْتَوُونَ». ^[1]

" آیا کسی که مؤمن است، چون کسی است که نافرمان است؟ همانا یکسان نیستند."

این بار برایتان داستانی نقل میکنم از بحث میان امیر المومنین و یک فاسق . آری این آیه کلامی فصل الخطاب برای این بحث بود که خداوند رای به حقانیت امیرالمونین میدهد . این ماجرارا از منابع شیعه و عامه مطاله بفرمایید :

منبع:سابت ابوتراب

خدا بر توسل به علی علیه السلام امر کرده است!

یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ وَ جَاهِدُواْ فىِ سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون‏». ^[1]

یکی از بحث های به روز در گفت و گوهای دینی موضوع توسل است که از جنبه های مختلف توسط اساتید زیادی مورد تحلیل و توضیح قرار گرفته است . اما ما قصد داریم با صحبت روی یکی از آیات قرآن به بهانه موضوع توسل به پاسخ این سوال مهم خود برسیم که خداوند خود در قرآن چگونه به این موضوع پرداخته است ؟ و یا اینکه خداوند چه کسی یا چه کسانی را برای توسل معرفی می کند ؟

" اى اهل ایمان، از خدا بترسید و به سوى او وسیله جویید و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید²."

نوشته شده توسط گروه قرآن

به زمان قسم ؛ علی ولی عالم است !

بسمٍ اللهٍ الرّحمنِ الرّحیمِ . وَ الْعَصْرٍ اِنَّ الاِنْسانَ لَفی خسْرٍ . اِلّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلوا الصّٰالِحٰاتِ وَ تَواصَوْا بالْحَقّ وَ تَواصَوْا بالصَّبر .

سوگند به عصر که انسان در خسارت و زیان است ، مگر آنان که به خدا ایمان آورده و نیکوکار شدند و به درستی و راستی و پایداری در دین یکدیگر را سفارش کردند .

( سوره عصر )

نوشته شده توسط گروه قرآن

رافضی کیست؟ نظر علمای اهل سنت پیرامون رافضی چیست؟

مخاطب گرامی بارها و بارها لفظ رافضی را خطاب به شیعیان از اهل سنت و علمای آنها شنیده ایم. امروز قصد دارم به گوشه ایی دیگر از این مقوله اشاره کنم

علمای اهل سنت در مورد روافض چنین می گویند:

نظریه جناب ذهبی پیرامون روافض

جناب ذهبی در میزان الاعتدال در ذیل بررسی روافض چنین گفتند:

کالرفض الکامل والغلو فیه ، والحط على أبی بکر وعمر رضی الله عنهما ، والدعاء إلى ذلک ، فهذا النوع لا یحتج بهم ولا کرامة ….. بل الکذب شعارهم ، والتقیة والنفاق دثارهم ، فکیف یقبل نقل من هذا حاله !

میزان الاعتدال ج1ص118 (ذیل بررسی ابان بن تغلب) دارالکتب العلمیه

خلاصه متن:

منبع : شیعه وسنی

آیا روایت «فنظر امیر...» با عصمت آن حضرت در تعارض نیست؟

آیا روایت «فنظر امیر المؤمنین(ع) بین فخذیها» با عصمت آن حضرت در تعارض نیست؟

توضیح سؤال:

اهل سنت اشکال کرده‌اند که روایت «فَنَظَرَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام إِلَى بَیَاضٍ عَلَى ثَوْبِ الْمَرْأَةِ وَبَیْنَ فَخِذَیْهَا» با عصمت امیرمؤمنان علیه السلام در تعارض است، در جواب این شبهه چه پاسخى می‌توان داد؟

مقصود از روایت: «حب علی حسنة، لا یضر معها سیئة» چیست؟

مقصود از روایت: «حب علی حسنة، لا یضر معها سیئة» چیست؟

توضیح سؤال:‌

از رسول خدا صلى الله علیه وآله در باره امام على علیه السلام نقل شده‌است:

 حُبُّ عَلِیٍّ حَسَنَةٌ لَا یَضُرُّ مَعَهَا سَیِّئَةٌ وَبُغْضُ عَلِیٍّ سَیِّئَةٌ لَا یَنْفَعُ مَعَهَا حَسَنَة.

«دوستى على حسنه‏اى است که با داشتن آن، سیئه زیانى نمى‏رساند و دشمنى على سیئه‏اى است که با وجود آن حسنه سودى ندارد.»

خواهشمندیم پاسخ دهید:

 اولاً: مقصود از این روایت که مى‌گوید:‌ با وجود عشق و محبت على علیه السلام هیچ گناهى ضرر نمى‌رساند، چیست؟

ثانیاً: آیا انسان بدون این‌که نماز و اعمال واجب دیگرى را انجام دهد و فقط محبت على علیه السلام را داشته باشد کافى است؟ اگر کار برد محبت على علیه السلام تا این حد است؛ پس ایمان به خدا و پیامبر و همه عقاید دینى و تکالیف و احکام شرعى ساقط است و غیر از دوستى على علیه السلام در شریعت اسلام چیزى دیگر باقى نمى‌ماند! یا مقصود چیزى دیگر است؟

آیا روایت صحیح السندی مبنی بر ولادت امیر مؤمنان (ع) در کعبه هست؟

آیا روایت صحیح السندی مبنی بر ولادت امیر مؤمنان (ع) در کعبه وجود دارد ؟

 ولادت امیر مؤمنان علیه السلام در کعبه از دیدگاه شیعیان قطعی و متواتر است ، و این که کسی غیر از آن حضرت در داخل خانه کعبه به دنیا نیامده نیز اجماعی است .

شیخ مفید رضوان الله تعالی علیه در این باره می‌نویسد :

ولد بمکة فی البیت الحرام یوم الجمعة الثالث عشر من رجب سنة ثلاثین من عام الفیل ، ولم یولد قبله ولا بعده مولود فی بیت الله تعالى سواه إکراما من الله تعالى له بذلک وإجلالا لمحله فی التعظیم .

حضرت امیر المؤمنین علی بن ابى طالب علیه السّلام در روز جمعه سیزدهم ماه رجب پس از سى سال از عام الفیل در خانه خدا در شهر مکه به دنیا آمد ، نه پیش از وى کسى در خانه خدا به دنیا آمده و نه بعد از آن حضرت. تولد امیر مؤمنان علیه السّلام در خانه خداوند فضیلت و شرافتى است که پروردگار بزرگ برای بزرگداشت مقام و منزلتش به آن حضرت اختصاص داده است .

الشیخ المفید ، أبی عبد الله محمد بن محمد بن النعمان العکبری البغدادی (متوفای413هـ) ، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد ، ج 1 ، ص 5 ، تحقیق : مؤسسة آل البیت علیهم السلام لتحقیق التراث ، ناشر : دار المفید للطباعة والنشر والتوزیع - بیروت ، الطبعة : الثانیة ، 1414هـ - 1993 م

آیا غدیر تنها به معرفی امام اول شیعیان اختصاص داشت ؟

آیا غدیر تنها به معرفی امام اول شیعیان اختصاص داشت ؟

از جمله نکات حائز اهمیت که کمتر مورد توجه قرار می گیرد این است که پیامبر اکرم ( ص) در ضمن  خطبه ی غدیر امامت دوازده امام بعد از خود را به طور رسمی و قانونی تا آخرین روز دنیا اعلام فرمودند تا طمع همگان یک باره بریده شود. در این میان ، نکته ی مهم اشاره ی آن حضرت به عمومیت و اولویت آنان بر همه ی انسانها در همه ی زمان ها و در همه ی مکانها ونفوذ کلماتشان در جمیع امور بود . در این روز، پیامبراسلام (ص) جانشینی امامان را از سوی خدا و رسول در حلال وحرام و در جمیع علوم اعلام فرمودند و سپس نتیجه گیری کردند که شک کننده در این باور کافر، ملعون و موردغضب الهی است .در این جا بعضی از سخنانی که در ذکر دوازده امام معصوم شیعه در روز غدیر و بر زبان شخص پیامبر (ص(رفته است ، در ذیل می آید :
"من صراط مستقیم خداوندم که خداوند شما را به پیروی از آن فرمان داده است و بعد ازمن ، علی (ع) وسپس فرزندانم  از نسل اویند ؛ هم آنان که امامان هدایت کننده به سوی حقّند ."

"قرآن به شما می گوید که امامان بعد از علی ، فرزندان او هستند و من هم به شما معرفی کردم که امامان از نسل من و او هستند . "

 امامت در نسل من از فرزندان علی است تا روز قیامت که خدا و رسولش را ملاقات می کنید . "

 هر که از خدا و رسولش و علی و امامانی که یاد کردم اطاعت کند ، به رستگاری بزرگ دست یافته است . "

غدیر در قرآن

غدیر در قرآن »

یکی از سؤالاتی که جوانان مطرح می‌کنند، این است که چرا نام حضرت علی علیه السلام در قرآن نیامده است؟
متاسفانه این سؤال ناشی از عدم آشنایی نسل نو با قرآن و معارف آن است، که نمی‌دانند دهها آیه از قرآن کریم درباره حضرت علی نازل شده است و می‌توانند با مطالعه تفاسیر معتبر آن را در‌یابند.
اصولا یکی از شیوه‌های قرآن آن است که به جای بیان نام افراد، ویژگی‌های آنان را ذکر می‌کند تا برای دیگران الگو باشند، چنانکه نام حضرت خضر و مؤمن آل فرعون در قرآن نیامده است.
از مجموع آیاتی که راجع به حضرت علی علیه السلام می‌باشد، دو آیه مربوط به ماجرای  نصب حضرت به امامت، در غدیر خمّ است که عبارتند از: آیات 3 و 67 سوره مائده.
سوره مائده، به اعتقاد عموم مفسّران، در اواخر عمر پیامبر صلّی الله علیه و آله نازل شده و لذا این دو آیه که مربوط به جانشینی آن حضرت می‌باشد، در این سوره آمده است.
علاوه بر این دو آیه، روایات بسیاری از یاران پیامبر درباره واقعه غدیر رسیده است که مرحوم علامه امینی نام 110 نفر از آنان و نام دانشمندان و مورخان و شاعران بسیاری از شیعه و سنّی، که در طول 14 قرن گذشته به این موضوع پرداخته‌اند، در مجموعه یازده جلدی الغدیر آورده است.
ابتدا گزارش آخرین سفر حجّ پیامبر (حجّة الوداع) را مرور کنیم و سپس آیاتی را که در این واقعه نازل شده است، توضیح دهیم.