همه ی عالم یک جا جمع شده اند.
کسی سخنی نمی گوید و همه منتظرند،
منتظر یک فرمان؛
که به جهنم بروند یا به بهشت.
عده ای مضطربند و عده ای از شادی در پوست خود نمی گنجند!
همه منتظرند.
منتظر فرمان آقای عالم.
پیامبر خدا صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام می فرمایند:
« هنگامی که روز واپسین شود... پیشینیان و پسینیان، برای خاطر تو در یک جا جمع می شوند و به پیروانت فرمان ورود به بهشت، و به دشمنانت فرمان ورود به جهنّم می دهی. تو تقسیم کننده بهشت و تقسیم کننده جهنّمی. آن که تو را دوست بدارد، رستگار است و آن که تو را دشمن بدارد، زیان دیده است. تو در آن روز، امین خدا و حجّت آشکار اویی.» [1]
« ای علی! هنگامی که روز رستاخیز شود، آواز دهنده ای از دل عرش، آواز خواهد داد:سرورِ پیامبران کجاست؟ و من به پا خواهم ایستاد. آنگاه آواز خواهد داد:سرور اوصیا کجاست؟ و تو به پا خواهی ایستاد. رضوان [ فرشته نگهبان بهشت]، کلیدهای بهشت را برایم خواهد آورد و فرشته مالک [ فرشته نگهبان دوزخ]، قفل های جهنّم را، و خواهند گفت:خداوند جل جلاله به ما فرمان داده که آنها را به تو بدهیم و به تو دستور دهیم آنها را به علی بن ابی طالب بدهی. بنابراین، ای علی! تو تقسیم کننده بهشت و جهنّم خواهی بود.» [2]
-----------------------------
[1] الأمالی، صدوق:1040:768، بشارة المصطفی:210.
[2] الخصال:1:580. نیز، ر. ک:تفسیر القمّی:325:2 و 326.
نوشته شده توسط گروه فضائل