ابوبرزه اسلمی

ابو برزه، از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علی علیه ‏السلام است. نام او نضله فرزند عبداللَّه و به قولی فرزند عبید یا عابد است و در سال 60 هجری قبل از مرگ معاویه، یا سال 64 هجری در زمان حکومت یزید بن معاویه دار فانی را وداع گفته است. به نقل ابن حجر عسقلانی و ابن اثیر و دیگر مورخان، ولی در فتح مکه و فتح خیبر و غزوه حنین و چند غزوه دیگر در رکاب رسول خدا صلی الله علیه و آله حضور داشته و سپس در رکاب امیرالمؤمنین علیه ‏السلام در جنگ صفین و نهروان جنگیده و بعد در فتح خراسان شرکت کرد و در همان جا وفات نموده است. ^[1]

دو روایت در مورد جناب ابوبرزه:

ابو برزه و اعتراض به یزید بن معاویه

او در شام در مجلس یزید بن معاویه حاضر بود که اسرای آل محمّد صلی الله علیه و آله را از کربلا آوردند، وقتی مشاهده کرد «یزید بن معاویه» بر لب سیدالشهدا علیه‏ السلام چوب خیزران می‏زند، گفت:

«ای یزید! چوب را بردار، من خودم دیدم که پیامبر صلی الله علیه و آله آن [لبان] را می‏ بوسید. ای یزید! آیا نمی‏ دانی که روز قیامت تو را می‏ آورند، در حالی که ابن ‏زیاد - لعنه اللَّه - شفیع توست و حسین علیه ‏السلام را می‏ آورند در حالی که شفیع او حضرت محمد صلی الله علیه و آله است.»

وی این سخنان را گفت و برخاست و رفت. ^[2]

حدیثی در فضیلت حضرت علی

انس بن مالک نقل می‏کند:

رسول خدا صلی الله علیه و آله به من فرمود، ابو برزه را به نزد آن حضرت صلی الله علیه و آله فراخوانم، وقتی خدمت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله شرفیاب شد، حضرت این حدیث را که من نیز شنیدم به او فرمود:

یا ابا برزه، ان ربّ العالمین عهد إلیَّ عهداً فی علی بن ابی طالب، فقال: انه رایة الهدی، و منار الایمان، و امام اولیائی، و نور جمیع من أطاعنی؛

ای ابو برزه، خداوند با من در مورد علی بن ابی‏طالب عهدی فرموده است که او رایت و پرچمدار هدایت و منار ایمان و پیشوای اولیای من است، نور و پرتو همه کسانی است که مرا اطاعت کنند.

سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله در ادامه فرمود:

یا ابا برزه، علی بن ابی طالب أمینی غداً فی القیامة و صاحب رایتی فی القیامة، علی مفاتیح خزائن رحمة ربّی؛

ای ابو برزه، همانا علی فردای قیامت امین و صاحب رایت من است، و کلیدهای گنجینه‏های رحمت پروردگارم در دست او خواهد بود. ^[3]

پی نوشت ها:

[1] ر. ک: اسد الغابه، ج 5، ص 19 و 146 ؛ الاصابه، ج 6، ص 433 ؛ تهذیب التهذیب، ج 8، ص 513 ؛ در رجال طوسی، ص 60، ش 3 تنها به اسم و کنیه و این که از اصحاب حضرت علی علیه‏السلام بوده، اکتفا نموده است.

[2] اسد الغابه، ج 5، ص 20.

[3] حلیة الاولیاء، ج 1، ص 66.

برگرفته از کتاب: اصحاب امام علی علیه السلام

به قلم: سید اصغر ناظم‏ زاده قمی

نوشته شده توسط گروه اصحاب