زید بن وهب جهنی

کنیه‏ اش ابوسلیمان است که در عصر جاهلیّت به دنیا آمد و در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله، اسلام آورد. و به مدینه هجرت کرد، اما موفق به زیارت آن حضرت نگردید، از این رو او از تابعین و در زمره اصحاب امیرمؤمنان علیه ‏السلام است، و به همراه سپاهیان حضرت علی علیه ‏السلام در صفین و نیز در سرکوبی خوارج و نهروان حضور داشته است. ^[1]

به گفته برخی وی کتابی جمع‏ آوری کرد که شامل تمام خطبه ‏های علی علیه‏ السلام بود که حضرت در عیدها و اجتماعات و... ایراد فرموده بود. ^[2]

او در صفّین حضور داشت و روایت ‏هایی درباره اوضاع صفّین نقل کرده است. ^[3]  او به سال 96 هجری در حکومت حجاج درگذشت. ^[4]

به نقلی وی در جنگ نهروان شرکت داشت و روایت کرده که امیرالمؤمنین علیه ‏السلام فرمود:

چه کسی از شما از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله شنیده که فرمود:

«یخرج قوم من اُمّتی یقرؤن القرآن، لیس قرآنکم الی قرآنهم بشی‏ء و لاصلاتکم إلی صلاتهم بشی‏ء؛

از امت من گروهی (بر اسلام) خروج می‏ کنند و قرآن می ‏خوانند که قرآن آنان شبیه قرآن شما نیست و نماز می‏ خوانند اما نماز آنان شبیه نماز شما نیست.» ^[5]

زید می‏گوید:

هنگامی که به «نهروان» رسیدیم، امیرمؤمنان علیه ‏السلام به خانه و پلی نگاه کرد و فرمود:

«این خانه «بوران» دخت کسری است و این هم قنطره و پل «دیزجان» است و پیامبر صلی الله علیه و آله برایم نقل کرده که ما از این مسیر می ‏رویم و در این خانه، منزل می ‏کنیم.» ^[6]

پی نوشت ها:

[1] اسدالغابه، ج 2، ص 242؛ ر. ک: الاصابه، ج 2، ص 649؛ معرفة الصحابه، ج 2، ص 366؛ وقعة صفین، ص 232؛ رجال طوسی، ص 42، ش 6 و....

[2] رجال برقی، ص 6.

[3] ر. ک: وقعة صفین، ص 232 و 234 و 242 و....

[4] تهذیب التهذیب، ج 3، ص 239؛ اسد الغابه، ج 2، ص 243.

[5] اسدالغابه، ج 2، ص 242.

[6] تاریخ بغداد، ج 8، ص 441.

برگرفته از کتاب: اصحاب امام علی علیه السلام

به قلم: سید اصغر ناظم‏ زاده قمی

نوشته شده توسط گروه اصحاب