سعد در بسیاری از نبردهای پیامبر خدا در کنار ایشان بود[6] و از کسانی است که پس از پیامبر صلی الله علیه وآله نیز در شناخت حق، استوار اندیش بود[7] و در حمایت از حقیقت، استوارگام.[8] امام صادق علیه السلام از او تجلیل و او را تکریم نموده و به استقامت او در طریق حق، تصریح کرده است. او همراهی علی علیه السلام را وا ننهاد و در نبرد نهروان، همراه مولا علیه السلام بود.[9] ابو سعید به سال 74 هجری زندگی را بدرود گفت.[10]
پی نوشت ها:
[1] تاریخ بغداد:19:180:1، سیر أعلام النبلاء:28:170:3، تاریخ دمشق:393:20.
[2] تاریخ بغداد:19:180:1، الوافی بالوفیات:200:148:15.
[3] تاریخ بغداد:19:180:1، الوافی بالوفیات:200:148:15.
[4] المعجم الأوسط:2254:369:2، تاریخ دمشق:228:42، الأمالی، صدوق:898:670.
[5] تاریخ دمشق 172:42، مناقب الإمام أمیر المؤمنین:418:501:1.
[6] المستدرک علی الصحیحین:6488:650:3، سیر أعلام النبلاء:28:169:3.
[7] الخصال:9:607، عیون أخبار الرضا:1:126:2.
[8] رجال الکشّی:78:183:1. مجموعه آنچه را که درباره استوارگامی او در منابع آمده است، میتوان در مستدرکات علم الرجال (20:1 به بعد) دید.
[9] تاریخ بغداد:19:180:1.
[10] المستدرک علی الصحیحین:6390:651:3، المعجم الکبیر:5426:33:6 و 5427.