اولین نکتهاى که در این دیدار از اهمیت بسیار والایى برخوردار بود، این بود که رهبر معظم انقلاب اسلامى خاطرنشان ساختند که استقامت کشور در مسیر اصلى انقلاب و پایدارى آن در راه خویش، بدون رکن اصلى و اساسى آن که همان پیشرفت علمى باشد ممکن نیست و براى موفقیت در عرصههاى مختلف، یکى از نیازهاى اصلى همان پیشرفت علمى است. به تعبیر معظم له: «یکى از ارکان و ستونهاى اصلىِ ایستادگى کنونى ملت ایران عبارت است از پیشرفتهاى علمى کشور؛ که به دنبال این پیشرفتهاى علمى، پیشرفتهاى عملى و اجرایى هم در موارد بسیارى بوده. ایستادگى ملت ایران، در دنیا یک حادثه باشکوه است. ما توى قضیه قرار داریم. آن کسانى که از بیرون نگاه مىکنند، عظمت این ایستادگى را بیشتر احساس مىکنند.»
جمهوری اسلامى که مىتواند بگوید: نه!
اصولا نظام جمهورى اسلامى ایران در برابر نظام سلطه بینالمللى شکل گرفت و هویت این نظام به ایستادگى در برابر نظام سلطه است. جمهورى اسلامى ایران در طول 30 سال گذشته نشان داده است که مىتواند به همه دنیاى استکبار و تلاشهاى آن براى به زانو درآوردن ملت ایران نه بگوید و همین امر است که از این نظام یک قدرت منطقهاى و توانى در برابر دنیاى استکبار ساخته است. نکتهاى که رهبر معظم انقلاب بر آن تأکید نمودند همین بود که این توان «نه» گفتن نظام اسلامى لااقل دربخشى از آن نیازمند به پیشرفت علمى بوده و از آن ناشى شده است: «شما ملاحظه کنید؛ قدرتهاى اقتصادى اول دنیا، قدرتهاى علمى درجه یک دنیا، قدرتهاى نظامى و امنیتى ردیف اول دنیا، امروز یک جبهه وسیعى را در مقابل این ملت تشکیل دادند. اینجور نیست؟ هر کارى هم از دستشان برمىآید، دارند مىکنند. تهدید امنیتى مىکنند، تهدید اجتماعى مىکنند، تهدید سیاسى مىکنند، دانشمند ما را ترور مىکنند، تحریم مىکنند، فشارهاى سیاسى فراوان وارد مىکنند، دائم تهدید به تحرک نظامى مىکنند، در داخل تا هر جا دستشان برسد، فتنهانگیزى و آشوبآفرینى مىکنند؛ اما ملت ایران و جمهورى اسلامى با کمال قدرت و استقامت در مقابل همه اینها ایستاده؛ آن «بله»اى را که بهزور مىخواهند از او بگیرند، آن «بله» را نمىدهد. آن «بله» عبارت است از تعظیم در مقابل قدرت مسلط جهانى - نظام سلطه - این کار را نمىکند. ما که در مقابل نظام سلطه جهانى «نه» مىگوییم، این نه، «نه»ى به علم نیست، «نه»ى به تمدن نیست، «نه»ى به پیشرفت نیست، «نه»ى به تجربههاى متراکم بشرى نیست؛ «نه» به سلطهطلبى و زیادهخواهى و استعباد و به زیر مهمیز کشیدن ملتهاست؛ این «نه» را ما گفتیم، پایش هم ایستادیم؛ «انّ الّذین قالوا ربّنا اللَّه ثمّ استقاموا» ایستادگى ملت ایران، خیلى ایستادگى باشکوهى است. یک رکن مهم این ایستادگى، علم است. این علم است که به ما اعتماد به نفس داده. اگر امروز نفت ما را شرکتهاى خارجى باید مىآمدند استخراج و پالایش مىکردند، گاز ما را باید آنها لولهکشى مىکردند، اگر نظام سلامت ما وابسته به متخصصین خارجى و عمدتاً فرنگى بود، اگر تغذیه ما دست آنها بود، اگر کشت و صنعت ما دست اسرائیلىها بود، اگر صنعت هستهاى ما در صورتى که بنا نبود در آرزوى آن بمیریم و یک چیزى وجود مىداشت، در اختیار فرانسه و آلمان و دیگران بود، ما امروز این اعتماد به نفس را نداشتیم، قدرت این ایستادگى نبود، این عزت و این شرف وجود نمىداشت. اگر ما براى ساختن یک سد، براى ساختن یک نیروگاه، براى ساختن یک بزرگراه، براى ساختن یک تونل، براى ساختن سیلوهاى گندم، دستمان به سمت صنعتگران و دانشمندان شرق و غرب دنیا دراز بود، ملت ما احساس عزت نمىکرد؛ مسؤولین کشور هم آبروى اظهار وجود در قبال استکبار جهانى را نداشتند؛ نه چنین اعتماد به نفسى وجود داشت، نه چنین قوت ارادهاى وجود داشت، نه چنین عزمى وجود داشت.»
بر همین اساس است که نظام جمهورى اسلامى ایران خود را مدیون حرکتها و تلاشهاى مخلصانه و خداجویانه عالمان و متفکران مىداند. چرا که مىبیند ایستادگى در راه خدا و حفاظت از دستاوردهاى ملت ایران بدون مجاهدت علمى ممکن نبود و این مجاهدت علمى به حمد و لطف خداى متعال توسط نیروهاى مومن و انقلابىصورت گرفته است. به تعبیر معظم له: «کى براى ما جاده ساخت و تونل ساخت و نیروگاه ساخت و سد و پل و بزرگراه و سلولهاى بنیادى و انرژى هستهاى را درست کرد؟ دانشگاه. این دانشگاه بود که به ملت ایران کمک کرد تا بتواند عزت نفس خودش را حفظ کند، آبروى خودش را حفظ کند و در مقابل زیادهخواهى دشمنان سینه سپر کند. مسؤولین کشور هم از این جهت مدیون دانشگاهند.»
