الفت

امام باقر (علیه‌ السلام):

رَحِمَ اللهُ امرَءاً ألَّفَ بَینَ وَلِیَّینِ لَنا. یا مَعشَرَ المُؤمِنِینَ، تَألَّفُوا وتَعاطَفوا.

رحمت خدا بر کسی که بین دو نفر از دوستان ما الفت ایجاد کند. ای مومنان با هم مأنوس باشید و به هم مهربانی کنید.

May Allah have mercy upon the person whomakesclosed connection between two of our lovers. So oh believers be friends together and treat kindly.

کافی، ج 2، ص 345


جهت تعجیل در فرج:

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

زیان‌رساندن

رسول‌خدا (صلّی‌ الله‌ علیه‌ وآله):

لا ضَرَرَ وَلا ضِرارَ.

زیان‌رساندن به خود و دیگران ممنوع است.

Causing harm to oneself and others is forbidden.

کافی، ج 5 ، ص 292

جهت تعجیل در فرج:

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

حق الناس

امام علی (علیه ‌السلام):

لا یُعابُ المَرْءُ بِتَأخیرِ حَقِّهِ، اِنّمَا یُعابُ مَنْ اَخَذَ ما لَیسَ لَهُ.

برای انسان عیب نیست که حقش تاخیر افتد، عیب آن است که چیزی را بگیرد که حقش نیست.

It is not shame of a man if his right is postponed, but it is shame if he gives something to which he has no right.

أمالی، ج 1، ص 76

جهت تعجیل در فرج:

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

نگاهی متفاوت به داستان امیرالمؤمنین و مشک آب

شیعه نیوز :

 

پس از گذشت بیش از پنجاه سال، از نگارش کتاب داستان راستان،  قصّه‌ی مورد نظر، بارها بازنویسی شده و به عنوان یک حقیقت مسلّم و قطعی در میان دوستداران و ارادتمندان حضرتش رواج یافته است.

پیش از نقل و بررسی قصّه، به فرازهایی از مقدّمه‌ی کتاب که در جلد اوّل، نگارش یافته است، اشاره می‌کنیم:

تفاوتهای زندگی رهبری با دیگران

حداد عادل رییس کمیسیون فرهنگی مجلس در یکی از گفتارهایی که در مورد منش های اخلاقی و رفتاری رهبر معظم انقلاب داشته اند واقعیت های زیبایی از زندگی رهبر عزیز انقلاب منتشر کرده اند  که می تواند برای همه ما الگو باشد:
ایشان دارای شخصیتی بسیار معنوی، مومن، اخلاقی، زاهد و بی اعتنا به زخارف دنیوی است و آنچه‌را که به دیگران توصیه می‌کنند خودشان قبلا  به آن عمل می‌کنند و زندگی خانوادگی و داخلی ایشان، پاک و پاکیزه است. فرزندانی که تربیت کردند انسان‌هایی مومن و باتقوا هستند که هم افتخار ایشان هستند و هم افتخار کشورند که هیچ کجا از ایشان نام و نشانی نیست و خودشان به مسوولیت خطیری که به عنوان فرزندان رهبر دارند، واقفند.

جوان از دیدگاه مقام معظم رهبری

راجع به نیازهای جوانها زیاد صحبت می شود؛ من گفته ام، قبل از من هم گفته اند؛ اما می دانید از نظر من مهمترین نیاز جوانان چیست؟

شخصیت علمی مقام معظم رهبری

منابع مقاله:

ویژه نامه ارزشها، بهمن 1376، هاشمی شاهرودی، سید محمود ؛

مقدمتا بحثی صغروی دارم که باید عرض کنم و الا ممکن است نوعی کتمان شهادت باشد و یک بحث کبروی درباره ولایت فقیه و مرجعیت.

در مورد صغرای ولایت فقیه گمان نمی کنم کسی شک کند که، بهترین فردی که امروز می تواند در جامعه ما این پرچم را به دست گیرد مقام معظم رهبری است و اگر این مسئله در ابتدا مورد سؤال بوده امروز نیست و پس از گذشت چند سال و تجربه ای که این مرد بزرگوار یعنی حضرت آیت الله خامنه ای مد ظله العالی از خود نشان داده و عملکردی را که در انجام این وظیفه سنگین ارائه داده اند دیگر جای هیچ سؤال و استفهامی برای دشمنان تا چه رسد به دوستان نیست. از هر جهت ایشان ثابت کردند که شایسته ترین فرد و صالح ترین رهبر این جامعه هستند.

رفتار آیت الله خامنه ای با جوانان مدگرا

یکی از اسناد ساواک که ارتباط مقام معظم رهبری را با نسل جوان مورد تأکید قرار می‌دهد، سند شماره9/3003 به تاریخ 1/8/1353 است که می‌نویسد: مطهری از این که نماز جماعت سیدعلی خامنه‌ای در مشهد (توسط ساواک) تعطیل شده، ابراز ناراحتی کرده و گفته است : سید علی خامنه‌ای از نمونه‌های ارزنده‌ای است که برای آینده موجب امیدواری است و در این مدت کوتاه در مشهد، کارهای پر ثمری انجام داده که یکی از آن‌ها جمع کردن جوانان روشنفکر حوزه و دانشگاه است. ۱

بدون شرح........!!!!

ا

صلاً مگر چند نفر طرف مولا ماندند؟ سلمان و ابوذر و مقداد و عمّار ... و همه رفتند، زودتر از مولا، یکی یکی زندگی را بدرود گفتند؛ سلمان در مدائن ... او را از مولا دور کرده بودند ... بعد ابوذر ... در ربذه، در تبعید و تنهایی ... بعد مقداد و بعد عمّار، توسط فئه باغیه؛ یعنی معاویه و سپاهش، در جنگ صفّین ... آن روزها که زهرا بود و یاران بودند مولا غریب بود و بعد اینها که ... عجیب است سر در چاه کند؟ در روزگار ما نیز که خبری از " نبأ عظیم "، از خبر بزرگ یعنی امیرالمؤمنین نیست ... این روزها سالروز وفات سلمان و عمار است، بر غربت مولا بگرییم ...

وفات سلمان، اوّلین ایرانی مسلمان

تولّد سلمان

در ششمین سده پس از میلاد مسیح، در حالی که سر تا سر جهان را تیرگی های جهل و ظلم فرا گرفته بود و مشعل هایِ هدایتِ الهی در همه سرزمین ها به خاموش می گرایید، آزاد مردی روشن ضمیر به نام سلمان در سرزمین ایران پا به عرصه هستی نهاد. نام اصلی او «روزبه» بود و رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم او را سلمان نامید. کُنیه او را ابوعبداللّه ، ابوالحسن و ابواسحاق گفته اند. بنا بر قولی از کناره جِی اصفهان و به قول دیگر از رامهرمزِ خراسان بوده است. سلمان اگر چه در دامن پدر و مادری غیر مسلمان و زرتشتی پرورش یافته بود امّا در سیمای نورانی اش، آثار یکتا پرستی کاملاً آشکار بود و در جواب کسانی که از دودمانش می پرسیدند، می گفت: «من سلمان، فرزند اسلام هستم». مورخان در مدّت عمر او اختلاف کرده اند، بر اساس روایاتِ او عمری دراز داشته است. وفات او، در سال 35 یا 36 قمری اتفاق افتاده و قبر او در مدائن در نزدیکی بغداد است.