ایستاده بود پشت همین در، تکیه داده بود به همین دیوار که پیامبر هر روز در راه رفتن به مسجد می آمد و میگفت: «پدر به فدایت دخترم».
ایستاده بود پشت همین در، تکیه داده بود به همین دیوار و در را برای علی باز کرده بود که می آمد برای سالهای طولانی خانه نشین شود.
ایستاده بود پشت همین در، تکیه داده بود به همین دیوار که گفت : «نمیگذارم، ببریدش».
ایستاده بود پشت همین در، تکیه داده بود به همین دیوار که ...
از علی هم روی پوشاندی؟! دگر هنگام
رفتن بود؛ تو را ای دخت پیغمبر، تو را ای سوره ی کوثر، چه سان در این جهان
آزرده کردن سخت مشکل بود...
و قومی وه! چه کوشیدند تا آنکه به همراهی طفلانت، دست خویش برآری -همان دستی که آزردست-
و خواهی از خدا: «عجّل وفاتی»
- عابران و جهانگردانی که فرانسه را برای یک سفر گردشگری انتخاب کردهاند، حکایت میکنند که هر روز عصر شاهد یک مراسم رسمی و باشکوه در «دروازه پیروزی» واقع در میدان «شارل دوگل» پاریس هستند. دروازه پیروزی، بنایی تاریخی است که یونسکو آن را در زمره آثار جهانی ثبت کرده و همه ساله گردشگران زیادی از شرق و غرب عالم از آن بازدید میکنند. در دیواره داخلی و بر فراز این بنا، نام فرماندهان نظامی فرانسه که در جنگهای این کشور کشته شدهاند نقش بسته است. در زیر این بنا نیز یک «سرباز گمنام» فرانسوی دفن شده و برفراز مزار او و به نشان ادای احترام به جانباختگان راه میهن، آتشی همیشه فروزان جلب توجه میکند. عصر هر روز در مراسمی رسمی، این شعله تجدید میشود و هزاران جهانگرد این مراسم را از نزدیک میبینند. در طول سالهای متمادی، اجرای این مراسم حتی برای یک باز هم تعطیل نشده و برف و بارانهای شدید پاریس هم هیچگاه مانع اجرای آن نشده است. چند کشور آن سوتر، در کنار باغ «الکساندر» مسکو نیز مقبره سرباز گمنامی است که در آنجا هم هر روزه مراسم نمادین احترام برگزار میشود. مقامات رسمی جهان به آن ادای احترام میکنند و جزء دیدنیهای روسیه قلمداد میگردد.