بدون هیچ مقدمه ای، توجه شما را به سخنان فوق العاده ی ولی امر مسلمین جهان جلب می نمایم:
” دشمن راز پیروزى ما در خرمشهر و خرمشهرها را به چشم دید و فهمید این ملت اگر پرچم اسلام و ایمان را برافراشته نگهدارد، در همه میدانها پیروز خواهد شد؛ بنابراین سعى کردند این پرچم را سرنگون کنند. امروز همه تلاش امریکا و دستگاه و جبهه استکبار این است که عنصر قدرت و قوّت و مقاومت را از ما بگیرد؛ یعنى مىخواهد ایمان و اتّکاءِ به نفس و امید و اتّحاد را در ما تضعیف کند. ملتى که ایمان و اتحّاد نداشته باشد و نسبت به آینده مأیوس باشد، پیداست که در همه میدانها شکست خواهد خورد؛ در سیاست هم شکست مىخورد، در اقتصاد هم شکست مىخورد، در سازندگى کشور هم شکست مىخورد. آنها مىخواهند اینها را از ما بگیرند. اوّلین ضربهاى که مىزنند، این است که ملت را از خود مأیوس کنند.
امروز عدّهاى متأسفانه کارشان این شده است که مرتّب دشمن را بزرگ و خود را کوچک کنند، عظمت دشمن را به رخ همه بکشند و دائماً بگویند ما نمىتوانیم! یعنى ما هم مثل خیلى از کشورها و دولتها باید برویم در هاضمه استکبار جهانى هضم شویم! اینها اشتباه مىکنند؛ خودشان ضعیف و از درون پوکند – یا پوک بودند یا پوک شدند – لذّتهاى دنیا آنها را پوک کرده است؛ دنیاطلبى آنها را بىارزش و بىهویّت کرده است؛ بنابراین خیال مىکنند همه مثل آنهایند. نخیر؛ این ملت توانا و امیدوار است؛ بیخود دل ملت را نلرزانند و مرتب نگویند ما نمىتوانیم و قدرت حرکت نداریم. چرا، این ملت قدرت حرکت دارد؛ این ملت اسلام دارد؛ این ملت ابزار و وسیله بسیار مؤثّر ایمان را دارد؛ این ملت اتّحاد حقیقى و قلبى خود را با مسؤولان کشور دارد. این رشته اتّحاد مقدّسى که با پیوندهاى ایمان و عاطفه محکم شده است، در کمتر جایى از دنیا شبیهش مىشود پیدا کرد.
ما به فضل پروردگار مشکلات را برطرف مىکنیم و مىتوانیم دشمن را سر جاى خود بنشانیم. دشمن هر چه هم از لحاظ ابزار نظامى قوى باشد، در مقابل یک ملت منسجم و مؤمن و داراى امید به آینده، هیچ غلطى نمىتواند بکند. البته ما مسؤولان باید به وظایف خود عمل کنیم؛ دولت و قوّه قضاییّه و مجلس باید به وظایف خود عمل کنند. هر کس امروز از وظیفه اصلى خود سرپیچى کند و خود را به کار دیگرى مشغول و سرگرم سازد و از انجام وظیفه شانه خالى نماید، خیانت کرده است و دچار لعنت ابدى خواهد شد. ما مسؤولان باید روح اسلامى را در خود زنده نگهداریم؛ روح اشرافیگرى را دور بیندازیم و رشته سودجویى و ثروتطلبى و دنبال منافع شخصى دویدن و تجمّل پرستى و امثال اینها را از دست و پاى خود باز کنیم. اگر گرفتاریهاى ما در بخشى حل نشده است، علّتش اینهاست؛ اینها را باید اصلاح کنیم.
عدّهاى با دستشان به پاى خود رشتههایى را مىبندند و گرههایى را به وجود مىآورند؛ خود را از قابلیت استفاده براى این ملت و آرمانهاى او مىاندازند و بعد هم اسلام و نظام اسلامى و احکام اسلامى را متّهم مىکنند. ناجوانمردى از این بیشتر؟! بعضى در دلِ خود احساس ضعف مىکنند، یا چشمغرّههاى امریکا آنها را مىترساند، یا وعدههاى امریکا و امثال امریکا دل ضعیف و ناتوانشان را به خود جذب مىکند؛ لذا به سمت امریکا مىکشند. آنگاه ملت و جوانان مؤمن و مدیران باایمان و باصفاى کشور را متّهم مىکنند که اینها نمىتوانند؛ بنابراین ناچاریم برویم تسلیم امریکا شویم! کسانى که دم از مذاکره با امریکا مىزنند، یا از الفباى سیاست چیزى نمىدانند، یا الفباى غیرت را بلد نیستند؛ یکى از این دو تاست. در حالى که دشمن اینطور اخم مىکند، اینطور متکبّرانه حرف مىزند، اینطور به ملت ایران اهانت مىکند، تصریح هم مىنماید که مىخواهد علیه این نظام و این کشور و منافع آن اقدام کند، عدّهاى در اینجا ذلیلانه و زبونانه مىگویند: چه کار کنیم؛ برویم، نرویم، نزدیک شویم، با آنها صحبت کنیم، در خواست کنیم، خواهش کنیم؟! این اهانت به غیرت و عزّت مردم ایران است؛ این نشانه بىغیرتى است؛ این سیاستمدارى نیست. سعى مىکنند رنگ و لعابى از فهم سیاسى به کار خود بدهند؛ نه، این درست ضدِّ فهم سیاسى است.
ملت ایران آرمانها و مقاصدى دارد که در دنیا هر کس به این مقاصد و نیز به ملت ایران احترام گذاشته و نظام جمهورى اسلامى را قبول کرده، ملت ایران در طول زمان با او مثل یک طرفِ برابر و مساوى وارد میدان مذاکره و معامله شده است. ما با شوروى هم ارتباطات داشتیم، با اروپا و همه دنیا هم ارتباطات داریم. مسأله امریکا این است که هویّت اسلامى و ملى ما را قبول ندارد و این را به زبان مىآورد. چرا عدّهاى از مدّعیان سیاست و فهم، نمىفهمند؟! واقعاً جاى تأسّف است. حکومتى که اینطور صریحاً مىگوید مىخواهم علیه نظام اسلامى و خواستِ ملت ایران عمل کنم و براى براندازى این نظام بودجه مىگذارد، ارتباط و مذاکره با آن، هم خیانت و هم حماقت است! ”