پرچم هدایت

جمعیت موج می زد؛

نمی دانم چند میلیون نفر بودند، هر چه بود تا به حال چنین جمعیتی را ندیده بودم.

مدیر کاروانمان برای اینکه در آن ازدحام جمعیت کسی گم نشود یک نفر را مسئول پرچم کاروان کرده بود و گفته بود همه به این پرچم نگاه کنند و زائرین به دنبال این پرچم بروند.

هر وقت بصورت گروهی می خواستیم جایی برویم من فقط به پرچم نگاه می کردم، بعضی مو اقع هم که از کاروان عقب می افتادم چون پرچم را دنبال می کردم کاروان را گم نمی کردم،

شکرت خدا!

اول به این سوال کمی فکر کن، بعد ادامه ی مطلب را بخوان.

فکر می کنی بزرگترین نعمتی که خداوند به تو عطا کرده است چه نعمتی است؟

 

سلامتی و پدر و مادر و فرزند و غیره نعمت های بزرگی هستند،

منظورم نعمتی است که برایت بیشترین ارزش را دارد؛

حاضری برای حفظ آن از همه ی نعمت های دیگر بگذری!

سوار شو!

« و (نوح‏) گفت: در آن (کشتی) سوار شوید.

به نام خداست حرکت آن و به نام خداست ایستادن آن (و) پروردگار من آمرزنده‏ ى مهربان است

و آن (کشتى‏) آنها را در میان امواجى همچون کوه‏ها مى ‏برد، و نوح پسرش را که در کنارى بود صدا زد: اى پسرک من! با ما سوار شو و با کافران مباش.

گفت: به زودى به کوهى پناه خواهم برد که مرا از آب در امان نگاه دارد.

(نوح) گفت:

امروز از فرمان خداوند هیچ نگاه دارنده ‏اى نیست مگر کسى که (خدا بر او) رحم کند. و موج میانشان حایل شد و از غرق شدگان گردید.»^[1]

اگر تو نبودی!

تصورش را بکن؛

اگر اکسیژن نبود؛ نفس نمی کشیدیم.

اگر خورشید نبود؛

یخ می زدیم.

اگر آب نبود؛ حیات نبود.

اگر مدرسه نبود؛ سواد نبود.

اگر عشق نبود؛ عاشق نبود.

اگر علی نبود چه؟

چه می شد!؟

آگاهى حضرت از مرگ سلمان و طىّ الارض حضرت

جابر بن عبدالله انصارى نقل می کند:

روزی امیرالمؤمنین علیه السلام با ما نماز صبح را در مدینه خواند، پس از آن روى مبارک را به طرف ما کرده فرمود: «خداوند اجر شما را در مرگ برادرتان سلمان عظیم گرداند»؛

آنگاه آن حضرت عمامه پیامبر صلى الله علیه وآله وسلم را بر سر نهادند و بر استرى به نام "عضبا" سوار شدند و به قنبر -غلام خویش- فرمودند:
«اى قنبر ده قدم بشمار»

قنبر گوید: ده قدم شمردم، سپس خود را بر در خانه سلمان در مدائن دیدم .

بهترین چیز بعد از ایمان به خدا و رسول

عبداللّه فرزند عباس می‏ گوید: شبی در عالم خواب حضرت سلمان علیه السلام را دیدم. مشاهده کردم که تاجی از یاقوت برسر دارد و لباس های عالی بهشتی بر تن پوشیده گفتم: ای مرد تو غلام آزاد شده رسول ‏اللّه صلی الله علیه و آله نیستی؟

گفت: بلی هستم. گفتم: ای سلمان این مقامی را که من مشاهده می‏ کنم حکایت از مقام عالی تو می‏ کند که خداوند متعال به تو عنایت کرده. 

نگاهی متفاوت به داستان امیرالمؤمنین و مشک آب

شیعه نیوز :

 

پس از گذشت بیش از پنجاه سال، از نگارش کتاب داستان راستان،  قصّه‌ی مورد نظر، بارها بازنویسی شده و به عنوان یک حقیقت مسلّم و قطعی در میان دوستداران و ارادتمندان حضرتش رواج یافته است.

پیش از نقل و بررسی قصّه، به فرازهایی از مقدّمه‌ی کتاب که در جلد اوّل، نگارش یافته است، اشاره می‌کنیم:

کلام غریب مدینه

مانند جد بزرگوارش در مدینه غریب است،

کسی نیست که کنار قبرش روضه بخواند،

بارگاه که چه عرض کنم! یک سایبان هم روی قبرش نیست.

آل محمد صلی الله علیه وآله همیشه در مدینه غریب بودند، چه آن زمان که دست ابوتراب را بستند و به زور به مسجد بردند و چه الان که تحمل دیدن بارگاه فرزندان پیامبر صلی الله علیه وآله را ندارند و ویرانش کردند!

کعبه تویی...!!!

غربت مهدی فاطمه دست کمی از خانه نشینی همسر زهرا ندارد،

امام اول را نخواستند؛

خانه نشین شد.

امام دوم را نخواستند؛

خانه نشین شد.

امام سوم را خواستند؛

اما یاری اش نکردند؛

شهید شد.

تا امام یازدهم را ما گفتیم.

بهترینِ پس از من

خودم دارم میروم،

اما کسی را بین شما باقی می گذارم که همانند خود من است و بهترین کسی است که پس از خود به جای می گذارم.

هر کس که مرا دوست دارد و می خواهد به سعادت برسد باید ولایت او را بپذیرد.

ای رسول خدا! او چه کسی است؟

برایتان می گویم؛

« محبوب‏ترین اهل بیتم در نزد من و برترین کسی که بعد از خود به ‏جا می‏گذارم، علی بن ابی طالب است.»^[1]