آزمون غیبت

آزمایش های دینی برای ایمان آورندگان در همه زمان ها ، قانون الهی است :

« أحسب الناس أن یترکوا أن یقولوا آمنا و هم لا یفتنون » اما این قانون ، در روزگار غیبت به دو جهت مورد تأکید است :

1- آنکه امام از نظرها پنهان است و منتظران ، منتظر ظهور اویند و چون این امر به درازا می کشد ، افکار و دعوت های باطل ، در میان مسلمانان پدید می آید و گروهی گمراه می شوند .
1- در این دوران ، شرایطی به وجود می آید و اوضاعی بر جوامع حاکم می شود که مگاهداشتن دین ، بسیار دشوار می شود . بیشتر مردمان ، به انگیزه های گوناگون ، ایمان دینی خویش را در زندگی از دست می دهند و دینداری را کنار می نهند .

منبع : مهدی بیا

امام رضا (ع) درباره ی آزمایش در دوران غیبت می فرمایند : « آنچه گردن های خود را به جانبش دراز کرده اید (تشکیل حمومت آل محمد (ص)) اتفاق نمی افتد ، تا این که مشخص شوید و امتحان گردید و باقی نمی ماند از شما مگر اندکی .»
نعمانی ، باب دوازدهم از کتاب "الغیبة" خویش را به امتحان شیعیان در عصر غیبت اختصاص داده و احادیث گوناگونی در این زمینه آورده است . اما مهمترین انگیزه ای که سبب میگردد در دوران غیبت ، دینداران با آزمایش های اعتقادی و عملی بسیار رو به رو گردند ، عبارتند از : گسترش زمینه های ناباوری ، افزایش انگیزه های انحراف و گریز از دین ، ستیزه جویی ها با دینداری .

پس قانون آزمایش و غربال شدن مؤمنان ، در ظرف زمانی غیبت که گمراهی ها و ستم ها هجوم می آورند ، در شکوفا شدن حق جویی و خلاصی دینیِ دینداران و شایستگی برای حضور در جهادی فراگیر و سخت در رکاب حضرت مهدی (عج) نقشی اساسی و زیربنایی دارد . به فرموده ی پیامبر اکرم (ص) چشم به راه فرج داشتن ، همراه با صبر و استقامت ، عبادت است .