آثار دعای فرج

روایات مختلفی به بیان آثار ، فوائد و ویژگی هایی که بر دعا کردن برای تعجیل فرج مترتب است ، پرداخته است که به پاره ای از آن ها اشاره میکنیم :

1. فرمایش حضرت ولی عصر (عج): بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که فرج شما در آن است.

2. این دعا سبب زیاد شدن نعمت ها است.

3. اظهار محبت قلبی.

4. نشانه ی انتظار است.

5. زنده کردن امر ائمه اطهار (ع) است.

آثار حضرت

با توجه به حضور محدود و کوتاه مدت آن حضرت در دوران پدربزرگوار خود و محدودیت های فراوانی که در دوره ی غیبت برای آن حضرت وجود داشت ، نباید انتظار داشت که مطالب بسیاری از آن امام همام به دست ما برسد ، اما با وجود همه ی این محدودیت ها ، از آن حضرت آثاری چند به یادگار مانده است که گرچه محدود است ، اما برخی از آنها بسیار مهم و راهگشا می باشند .

آثار آن حضرت عبارتند از :

1- روایات و احتیاج ها
2- دعاها و نمازها
3- زیارت نامه ها
4- توقیعات و بیانات

آثار انتظار

کسی که انتظار قیام مصلح جهانی را دارد در واقع ، انتظار انقلاب و تحولی را دارد که وسیع ترین و اساسی ترین انقلاب های انسانی در طول تاریخ بشر است ، انقلابی که همه شؤون زندگی انسان ها را شامل می شود .

انتظار ، همیشه از دو عنصر نفی و اثبات تشکیل میشود ، یعنی ناراحتی از وضع موجود و عشق و علاقه به وضعیت بهتر .

پس کسانی که در انتظارند ، اگر در ادعای خود صادق باشند ، باید این آثار در آن ها آشکار شود :

1- خودسازی فردی
2- خودسازی اجتماعی
3- حل نشدن در فساد محیط
4- پایداری در برابر رهبری های فاسد و مبارزه با فساد


1- خودسازی فردی :
منتظِر ، همیشه باید خود ساخته و آماده باشد . برای تحقق بخشیدن به چنین انقلاب عظیمی ، مردانی بزرگ ، مصمم ، نیرومند ، خودساخته ، شکست ناپذیر و دارای بینش عمیق لازم است . خودسازی برای چنین هدفی ، مستلزم به کار بستن برنامه های اجتماعی ، فکری و اخلاقی است .

2- خودسازی اجتماعی :
منتظِر ، علاوه بر خودسازی خویش ، باید مراقب حال دیگران نیز باشد و علاوه بر اصلاح خویش ، در اصلاح دیگران و جامعه ی خود نیز بکوشد . در میدان مبارزه ، هیچ فردی نمی تواند از حال دیگران غافل بماند ، بلکه موظف است هر نقطه ضعفی را که در هر کجا میبیند ، اصلاح کند و هر موضع آسیب پذیری را ترمیم نماید .

3- حل نشدن در فساد محیط  :
یکی از آثار انتظار ، عدم تسلیم در برابر آلودگی های جامعه است . هنگامی که فساد فراگیر میشود و بیشتر مردم را به آلودگی می کشاند ، گاهی افراد پاک در یک بن بست روانی قرار میگیرند ، و از اصلاحات ، مأیوس میشوند و فکر میکنند کار از کار گذشته است و دیگر امیدی برای اصلاح نیست ، این نومیدی ممکن است آنان را به صورت تدریجی به فساد و همرنگی با محیط بکشاند . تنها چیزی که می تواند در آن ها روح امید بدمد و به مقاومت و خویشتن داری دعوت کند ، امید به اصلاح نهایی و ظهور مصلح جهانی است .

4- شایداری در برابر رهبری های فاسد و مبارزه با فساد :
هر کس سرگذشت دستگاه های جبار بنی امیه ، بنی عباس ، امویین اندلس ، سلاطین عثمانی و دیگر کسانی را که بر جوامع مسلمان به اسم اسلام و حاکم مسلمان ، در هند ، ماوارءالنهر ، ایران ، مصر ، شام و نقاط دیگر آسیا ، آفریقا و اروپا مسلط شدند بخواند ، می فهمد که چه وضع نا امید کننده ایی پیش آمد که مسلمانان را در برابر این وضعیت نگاه داشت و آنها را در حال اعتراض به اوضاع و تقاضای اجرای برنامه های اسلامی دلیر میکرد ، وعده های قرآن و پیامبر (ص) بود که : این دین از بین نمی رود و آینده برای اسلام است .

این وعده ها بود که مسلمانان را در برابر حوادثی مانند تسلط بنی امیه ، جنگ های صلیبی ، هجوم چنگیز و سرانجام ، استعمار قرن اخیر ، پایدار نگه داشت و مسلمانان را علیه آنان به جهاد و پیکار برانگیخت . بنابراین مسلمانان ، تسلیم ظلم و فساد نمی شود و با ستمگران و مفسدان همراه و هم صدا نخواهد شد .

البته آثار انتظار ، منحصر به این چهار اثر نیست .

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

منبع : مهدی بیا

آتش و دود

در نشانه های آخرالزمان آماده است ، آتش و دودی در خاور زمین بر میخیزد که تا چهل شب مشتعل میشود . قیامت بر پا نمیشود تا در یکی از وادی های حجاز ، آتش روان گردد.

تعبیر سَیَلان و روان در مورد آتش محل تأمل است ، زیرا آتش هنگامی می تواند روان گردد که جسم شعله ور ، یک جسم سیال و مایع باشد و آن چیزی جز نفت نیست . برخی از این آتش ، تعبیر به منفجر شدن چاه های نفت کرده اند.

امیر مؤمنان علی (ع) می فرماید ' پیش از قیام قائم (عج) مردم با یک سلسله از نشانه های آسمانی بیم داده می شوند : 1- آتشی که در آسمان پدید آید و ...

در حدیث دیگری آمده است : عمودی از آتش در طرف مشرق در آسمان پدید می آید که همه ی مردم روی زمین آن را می بینند . هر کس آن زمان را درک کند ، برای خانواده اش مواد غذایی یک ساله را تأمین کند.

شاید این جمعه بیاید ، شاید ...

منبع : مهدی بیا