آسمان این شب ها که می رسد عجیب بی قراری می کند، زمین داغ دلش تازه می
شود و زخم شرمش سر باز می کند. ملکوتیان حق دارند سر بر دیوار عرش بگذارند و
های های گریه کنند... و تنها خداست که می تواند تسلای دل علی علیه السلام
باشد...
وتنها خود فاطمه سلام الله علیها بود که می توانست التیام بخش
رنج نهفته در چروک پیشانی حیدر باشد؛ با نگاهی به پهنای اشک در چهره
مولا...
هنوز زود بود برای فراموش شدن این فرمایش پیامبر صلّی الله علیه و آله وسلّم:
فاطِمَة بَضعَة مِنّی فمَن اذاها فقد اذانِی وَ مَن اذانی فقد اذا اللهَ
فاطمه پاره تن من است پس هر کس او را بیازارد مرا آزرده و هر کس مرا بیازارد خدا را آزرده