نسخ آیه متعه با آیه ۶ مومنون

عده ای می گویند آیه 6 سوره مؤمنون (23) آیه متعه (ازدواج موقت) را نسخ کرده است آیا این صحیح است؟

برخى دیگر تلاش دارند تا آیه شریفه } إِلاّ عَلى أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ{; «مگر بر جفت هایشان یا کنیزان ملکى آن ها که هیچ گونه ملامتى در مباشرت این زنان بر آنان نیست مؤمنون (23): 6» را ناسخ آیه فوق قلمداد کنند.

با اندکى توجه مى توان دریافت که سوره مؤمنون، سوره مکى و سوره نسا سوره مدنى است. از آنجا که سوره هاى مکى از نظر زمانى مقدم بر سوره هاى مدنى مى باشند; لذا ناسخ نباید قبل از منسوخ باشد. علاوه بر این و با فرض درست بودن این ادعا، چرا ـ حتى به اقرار خود عمر خلیفه دوم ـ این عمل در زمان حیات پیامبر و یا ابوبکر تعطیل و حرام نشد. بسیارى از اکابر علماى اهل سنت از جمله جارالله زمخشرى در تفسیر کشاف آیه متعه را از محکمات قرآن دانسته اند که نسخ هم نشده است. به همین دلیل است که مالک بن انس ـ امام مالکى ها ـ متعه را هنوز مجاز و مشروع مى داند.

نداشتن شرایط زناشویى نظیر ارث، طلاق، عده و نفقه، دلیل دیگرى است که عده اى براى آن بیان مى کنند و زن متعه را زوجه حقیقى نمى دانند. در پاسخ باید گفت:

اولاً متعه خود نوعى نکاح است و مصداق زوجیت نیز بر آن مترتب است، که براى سهولت و آسانى امت و به منظور جلوگیرى از زنا، برخى از قیود و شرایط آن تخفیف داده شده است.

در مورد ارث باید گفت: ارث بردن از شرایط ثابت زوجیت، به طور مطلق اعم از دائم و موقت نیست چون زنانى هستند که با وجود زوجیت، از شوهر ارث نمى برند، مانند: زوجه کتابیه و زوجه ناشزه و نیز زنى که قاتل زوج خود باشد.

همین طور است حق النفقه این گروه از زنان که از نفقه شوهر محرومند. پس نفقه نیز از شرایط ثابت و حتمى زوجیت نمى باشد.

محرومیت زن متعه از حق الارث نیز بستگى به فتواى فقهاى مختلف دارد.

در مورد عده، زن متعه هم باید عده نگه دارد و حداقل آن 45 روز است.