کسی که انتظار قیام مصلح جهانی را دارد در واقع ، انتظار انقلاب و تحولی را دارد که وسیع ترین و اساسی ترین انقلاب های انسانی در طول تاریخ بشر است ، انقلابی که همه شؤون زندگی انسان ها را شامل می شود .
انتظار ، همیشه از دو عنصر نفی و اثبات تشکیل میشود ، یعنی ناراحتی از وضع موجود و عشق و علاقه به وضعیت بهتر .
پس کسانی که در انتظارند ، اگر در ادعای خود صادق باشند ، باید این آثار در آن ها آشکار شود :
1- خودسازی فردی
2- خودسازی اجتماعی
3- حل نشدن در فساد محیط
4- پایداری در برابر رهبری های فاسد و مبارزه با فساد
1- خودسازی فردی :
منتظِر
، همیشه باید خود ساخته و آماده باشد . برای تحقق بخشیدن به چنین انقلاب
عظیمی ، مردانی بزرگ ، مصمم ، نیرومند ، خودساخته ، شکست ناپذیر و دارای
بینش عمیق لازم است . خودسازی برای چنین هدفی ، مستلزم به کار بستن برنامه
های اجتماعی ، فکری و اخلاقی است .
2- خودسازی اجتماعی :
منتظِر
، علاوه بر خودسازی خویش ، باید مراقب حال دیگران نیز باشد و علاوه بر
اصلاح خویش ، در اصلاح دیگران و جامعه ی خود نیز بکوشد . در میدان مبارزه ،
هیچ فردی نمی تواند از حال دیگران غافل بماند ، بلکه موظف است هر نقطه
ضعفی را که در هر کجا میبیند ، اصلاح کند و هر موضع آسیب پذیری را ترمیم
نماید .
3- حل نشدن در فساد محیط :
یکی از
آثار انتظار ، عدم تسلیم در برابر آلودگی های جامعه است . هنگامی که فساد
فراگیر میشود و بیشتر مردم را به آلودگی می کشاند ، گاهی افراد پاک در یک
بن بست روانی قرار میگیرند ، و از اصلاحات ، مأیوس میشوند و فکر میکنند کار
از کار گذشته است و دیگر امیدی برای اصلاح نیست ، این نومیدی ممکن است
آنان را به صورت تدریجی به فساد و همرنگی با محیط بکشاند . تنها چیزی که می
تواند در آن ها روح امید بدمد و به مقاومت و خویشتن داری دعوت کند ، امید
به اصلاح نهایی و ظهور مصلح جهانی است .
4- شایداری در برابر رهبری های فاسد و مبارزه با فساد :
هر
کس سرگذشت دستگاه های جبار بنی امیه ، بنی عباس ، امویین اندلس ، سلاطین
عثمانی و دیگر کسانی را که بر جوامع مسلمان به اسم اسلام و حاکم مسلمان ،
در هند ، ماوارءالنهر ، ایران ، مصر ، شام و نقاط دیگر آسیا ، آفریقا و
اروپا مسلط شدند بخواند ، می فهمد که چه وضع نا امید کننده ایی پیش آمد که
مسلمانان را در برابر این وضعیت نگاه داشت و آنها را در حال اعتراض به
اوضاع و تقاضای اجرای برنامه های اسلامی دلیر میکرد ، وعده های قرآن و
پیامبر (ص) بود که : این دین از بین نمی رود و آینده برای اسلام است .
این
وعده ها بود که مسلمانان را در برابر حوادثی مانند تسلط بنی امیه ، جنگ
های صلیبی ، هجوم چنگیز و سرانجام ، استعمار قرن اخیر ، پایدار نگه داشت و
مسلمانان را علیه آنان به جهاد و پیکار برانگیخت . بنابراین مسلمانان ،
تسلیم ظلم و فساد نمی شود و با ستمگران و مفسدان همراه و هم صدا نخواهد شد .
البته آثار انتظار ، منحصر به این چهار اثر نیست .
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...
منبع : مهدی بیا