متعه در صحاح سته

پرسش:شیعه هیچ دلیلی برای متعه ندارد.

پاسخ :آیه 24 از سوره نسا می فرماید:« فما استمتعتم به منهنّ قآتوهنّ اجورهنّ فریضةً»( پس هرگاه از آن زنان بهره مند شدید، مزد آنان را که مهر معین است بپردازید.الفاظ این آیه به روشنی گواه بر آن دارد که این آیه در مورد ازدواج موقت است.

1)سیوطی در کتاب تفسیر« درالمنثور» از ابن جریر و سدی نقل می کند که آیه فوق در مورد متعه است.( درالمنثور، ج 2، ص 140، ذیل آیه یاد شده)

2)ابو جعفر محمد بن جریر طبری در تفسیر خود ، از سدی و مجاهد و ابن عباس نقل می کند که این آیه در مورد نکاح موقت است( جامع البیان فی التفسیر القرآن، جز 5، صفحه9)

3)مسلم بن حجاج در صحیح خود به نقل از جابر بن عبدالله و سلمة بن اکوع، روایت می کند که گفته اند:منادی پیامبر به سوی ما آمد و گفت: رسول خدا به شما اجزه ی استمتاع( بهره مند شدن از زن ها)؛ یعنی نکاح متعه زنان را عنایت فرمود.( صحیح مسلم، جز4، صفحه 130)

در کل روایات صحاح و مسانید در این زمینه، بیش از آن است که در این نوشتار بگنجد. نمونه ی این منابع:

1) صحیح بخاری، باب تمتع

2) مسند احمد، ج4، ص436، و ج 3 ص 356

3)الموطا، ج2، ص 30

4) سنن بیهقی، ج7، ص 306

5) تفسیر طبری، ج 5، ص 9

6) تفسیر رازی، ج3، ص 201

و...

حال سوال این است:اگر خلیفه شما، عمر، متعه را حرام اعلام کرده و شما نیز به پیروی از این بدعت آن را حرام می پندارید در مقابل این منابعی که از کتب شما آورده شده است که متعه را جایز و حلال دانسته چه می گویید؟