( فی بیوت أذِنَ
اللهُ أنْ تُرْفَعَ و یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فیها
بِالغُدُوِّ و الآصالِ * رِجالٌ لا تُلْهیهِمْ تِجارَةٌ و لا بَیْعٌ عَنْ
ذِکْرِ اللهِ و إقامِ الصلاةِ و ایتاءِ الزَّکوةِ یَخافونَ یَوْماً
تَتَقَلَّبُ فِیهِ القُلُوبُ وَالأبْصارُ ) ( نور : 37-36)
« این چراغ پرفروغ در خانه هایی قرار
داد که خداوند اذن داده است که گرامی داشته شود . خانه هایی که نام خدا در
آنها برده می شود و صبح و شام در آنها او را تسبیح می گویند . مردانی که
خرید و فروش و بازرگانی ، آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و ادای زکات
، غافل نمی کند . آنها از روزی می ترسند که در آن دل ها و چشم ها زیر و
زبر می شوند » .
قرآن مجید دستور می دهد خانه هایی که در آن جا صبح گاهان و عصرگاهان ، تسبیح خدا گفته می شود مورد احترام و بزرگداشت قرار گیرد :
بنابراین ، مقصود از « بیوت » ، مساجد
نیستند ؛ زیرا مساجد غیر از بیوت است و در قرآن هم بیت الله الحرام غیر از
مسجدالحرام است . بیت برای خود سقف لازم دارد تا ساکنان را از سرما و گرما
حفظ کند در حالی که در مسجد ، پوشش و سقف شرط نیست و احیاناً در مناطقی باز
بودن سقف مستحب است . در این صورت خانه های اولیای الهی ، مانند خانه علی (
ع) و فرزندان او که معبد شب و روز آنها بوده باید حفظ شود و مورد احترام
قرار گیرد . اتفاقاً حرم عسکریّین که از روی کینه توزی ویران شد ، معبد
ائمه بوده و پیوسته در آن جا نماز گزارده و تسبیح گفته اند .
سیوطی می گوید : وقتی این آیه نازل شد و
پیامبر (ص) آن را در مسجد تلاوت کرد ، عمر برخاست و از رسول خدا (ص)پرسید :
مقصود از این بیوت چه خانه هایی است ؟ پیامبر(ص) فرمود : خانه های
پیامبران . ابوبکر در حالی که به خانه علی (ع) و فاطمه زهرا (ع)اشاره میکرد
پرسید : آیا این هم از همان خانه هاست ؟ پیامبر(ص)فرمود : از برترین
آنهاست ( الدّر المنثور ، در تفسیر آیه یادشده) .