جواز اسلام بر جشن و عزاداری

نظر اسلام در مورد جواز و عدم جواز جشن ها و عزاداری ها چیست؟

به یقین جایز است، زیرا:

*   الف . اصل در اشیاء، اباحه و جواز است، مگر دلیلی بر خلاف آن وجود داشته باشد .

*   ب . نص قرآن نیز تشویق به تعظیم شعائر کرده است.

*   ج . روش مسلمانان از گذشته تا کنون، بر به پاداشتن مراسم ولادت پیامبر و جشن و سرور بوده، چنان که قسطلانی و دیاربکری بدان اشاره کرده اند. 

تاریخ الخمیس، ج1، ص323 ; المواهب اللدنیه، ج1، ص27

 

 

*   د . روش معمول میان خواص و عوام اهل سنت، اقامه عزا و ماتم برای مردگان بوده، چنان که ذهبی درباره درگذشت جوینی (متوفای 478 هـ .) می نویسد :

 

غلقت الأسواق ورثی بقصائد وکان له نحو من أربع مأة تلمیذ، اقاموا حولاً و وضعت المنادیل عن الرؤوس عاماً بحیث ما اجترأ أحد علی ستر رأسه ، وکانت الطلبة یطوفون فی البلد نائحین علیه مبالغین فی الصیاح والجزع .  سیر اعلام النبلاء، ج8، ص468

 

و درباره تشییع جنازه عبدالمؤمن (متوفای 346 هـ .) می نویسد :

 

فغشینا اصوات طبول، مثل ما یکون من العساکر حتی ظنَّ جمعنا أنّ جیشاً قد قدم .  همان

 

و در مورد مرگ ابن جوزی (ت 597 هـ .) می نویسد :

 

و باتُوا عند قبره طول شهر رمضان یختمون الختمات بالشمع والقنادیل... و اصبحنا یوم السبت عملنا العزاء و تکلمت فیه و حَضَر خلق عظیم و عملت فیه المراثی.  سیر اعلام النبلاء، ج18، ص4