مناجات

خدایا تویی الرحمن   و منم بنده عصیان 

متاع و توشه ای جز رحمتت ندارم  و ا کنون با دلی پشیمان  ،

 پر از اشک دیده با دستهای لرزان میخواهم  که ببخشی  مرا

و دمی به حال خودم  وامگذاری که اسیر زندان تنم ، 

ولی همواره دلم سوی رحمت توست و  امیدوار به آینده با یاد تو

عهدم را جاوید و دلم را آرام گردان که : تویی ممد حیات و مفرح ذات

--------------------

استاد سرکار خانم حیدری

منبع : دختران آفتاب