دروازه ی آمرزش

هر کاری می کرد باز نمی شد،

شاید بیش از دویست تا کلید تو دستش بود، اما هیچ کدوم در رو باز نمی کرد.

حرف هم که توی کله اش نمی رفت،

هر چه بهش می گفتم عزیز من حاجی گفته کلید پیش قاسمه، برو از قاسم کلید در رو بگیر بیا گوش نمی کرد و کار خودش رو می کرد.

می گفت:

- عمرا اگه من پیشش برم و بگم کلید در رو بده،

من از اون کلید بگیرم!؟

بچه شدی ها.

بالاخره یکیش که به قفل در می خوره!

نه خیر؛

گوش بده نبود که نبود.

آخرشم در باز نشد، نه با کلید چینی، نه با کلید آلمانی!

وقتی آدم مسیر رو اشتباه بره، هیچ وقت به مقصد نمی رسه،

 هر کاری یه راهی داره.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله می فرمایند:

« علی، دروازه آمُرزش است. کسی که از آن وارد شود، مؤمن است، و آن که از آن خارج شود، کافر است.» ^[1]

(خطاب به امیرالمومنین علیه السلام:)

«مَثَل تو در بین امّت من، مثل «دروازه آمرزش» در بین بنی ‏اسرائیل است. آن که در ولایت تو در آید، از در، همان‏گونه که خداوند عزوجل به او دستور داده، وارد شده است.» ^[2]

« ای مردم! علی، صدّیق، فاروق و محدَّث ^[3]  این امّت است. او هارون، یوشع، آصف و شمعون امّت است. او دروازه آمُرزش و کشتی نجات امّت است.» ^[4]

یک بنده خدایی بود هرچه ضجه و زاری می کرد فایده نداشت و حاجتش را نمی گرفت.

خداوند به پیامبرش گفت؛ به او بگو هر چقدر ضجه و زاری و التماس بکنی، تا زمانی که از راهی که بهت گفته ام وارد نشوی حاجتت را نخواهی گرفت.

 -------------------------

[1] الصواعق المحرقة:125، الفردوس:4179:64:3، کنز العمّال:32910:603:11.

[2] الخصال:1:574. دروازه ی آمرزش بنی اسراییل اشاره دارد به "باب حطه" که قوم بنی اسراییل باید از آن عبور می کردند تا بخشیده شوند.  در این زیارت این واژه آمده است.

[3] محدَّث، بنا به تفسیر امام باقر علیه السلام، کسی است که با وی به غیب سخن گفته می‏شود و او می‏شنود، ولی با فرشته روبه‏رو نمی‏شود و در خواب، او را نمی‏بیند (ر. ک:بحار الأنوار:54:11).

[4] الأمالی، صدوق:49:83، بشارة المصطفی:153، روضة الواعظین:113.

نوشته شده توسط گروه فضائل