« و (نوح) گفت: در آن (کشتی) سوار شوید.
به نام خداست حرکت آن و به نام خداست ایستادن آن (و) پروردگار من آمرزنده ى مهربان است
و آن (کشتى) آنها را در میان امواجى همچون کوهها مى برد، و نوح پسرش را که در کنارى بود صدا زد: اى پسرک من! با ما سوار شو و با کافران مباش.
گفت: به زودى به کوهى پناه خواهم برد که مرا از آب در امان نگاه دارد.
(نوح) گفت:
امروز از فرمان خداوند هیچ نگاه دارنده اى نیست مگر کسى که (خدا بر او) رحم کند. و موج میانشان حایل شد و از غرق شدگان گردید.»[1]
پیامبر خدا صلی الله علیه وآله - به امیرالمومنین علی علیه السلام - می فرمایند:
« مَثَل تو و مَثَل امامان از فرزندان تو پس از من، مَثَل کشتی نوح است. آن که سوارش شود، نجات پیدا می کند، و آن که باز مانَد، غرق می گردد. و مَثَل شما، مَثَل ستارگان است که تا روز قیامت، هرگاه ستاره ای غروب کند، ستاره ای طلوع می کند.» [2]
سوار شو!
اگر سواره ای؛
پیاده نشو!
------------------
[1] آیات 41 الی 43 سوره مبارکه ی هود.
[2] کمال الدین:65:241، الأمالی، صدوق:408:342، بشارة المصطفی:32.
نوشته شده توسط گروه فضائل