الذین یحملون العرش و من حوله یسبّحون بحمد ربهم و یؤمنون به و یستغفرون للذین آمنوا ربنا وسعت کل شى ء رحمه و علما فاغفرللذین تابوا و اتّبعوا سبیلک وقهم عذاب الجحیم. ربنا و أدخلهم جنات عدن التى وعدتهم و من صلح من آبائهم و أزواجهم و ذریاتهم انک أنت العزیز الحکیم. وقهم السیئات و من تق السیئات یومئذ فقد رحمته و ذلک هو الفوز العظیم . [1]
حاملان عرش و آنان که پیرامون آنند، پروردگارشان را ستایش مى کنند و به او ایمان دارند و براى مؤمنان آمرزش مى خواهند و مى گویند: پروردگارا رحمت و علم تو همه چیز را فرا گرفته است. پس کسانى را که توبه کردند و راه تو را پى گرفتند بیامرز و از عذاب جهنم نگاه دار! پروردگارا، آنان را و پدران و همسران و فرزندان صالحشان را به بهشت هاى برینى که وعده شان فرمودى، وارد کن، که تو توانا و حکیمى. آنان را از بدى ها نگاه دار، که هر کس را امروز از بدى ها نگاه دارى، او را مشمول رحمتت ساخته اى، این همان رستگارى بزرگ است.
ابوالاسود دئلى مى گوید:
علی بن ابی طالب علیه السلام فرمود: فرشتگان سال ها و ماه ها درنگ کردند و جز براى رسول خدا صلی الله علیه و آله و براى من استغفار نمى کردند، و دو آیه الذین یحملون العرش...انک أنت العزیز الحکیم در حق ما نازل شد.
گروهى از منافقان گفتند: پس جمله من آبائهم و ذریاتهم درباره چه کسانى نازل شده است؟ علی علیه السلام گفت: سبحان الله! آیا ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب پدران ما نیستند؟؟! [2]
پی نوشت :
[1]. سوره مؤمن، آیه 9-7.
[2] . ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج 37، ص 29.